In Afrika bieden telecomoperatoren financiële basisdiensten aan hun klanten aan, zodat de banken buitenspel worden gezet.
In Kenia, Tanzania, Oeganda en Madagascar hebben meer mensen een mobiele account dan een bankrekening. Kenia is dan ook één van de mobile banking-pioniers. De dienst M-Pesa (betalen via sms) is er sinds 2007 uitgegroeid tot een sociaal-economisch fenomeen. De steile opmars van het aantal abonnees voor mobiele telefoondiensten en de lage penetratiegraad van de banken in Afrika creëren een vruchtbare bodem voor mobiel bankieren.
Safaricom is nu het lichtende voorbeeld voor veel telecomoperatoren om hun klanten rechtstreeks bankdiensten aan te bieden. Dat zet de banken dus buitenspel. In dezelfde lijn nam Econet Wireless in 2013 Steward Bank over in Zimbabwe. In Rwanda kocht Tigo Cash, dat gelanceerd door Millicom, een bedrijf dat thuis is in interbankenbetalingen.
In oktober 2014 was het de beurt aan operator Orange om aan te kondigen dat hij een banklicentie wou verkrijgen. Orange heeft een duidelijk doel: in de grote UEMOA-ruimte (de economische en monetaire West-Afrikaanse unie) elektronisch geld uitgeven. De operator kan dan zonder partnerbank mobiele betalingen en overschrijvingen vanaf de Orange Money-rekeningen van zijn klanten mogelijk maken. Maar het Franse bedrijf heeft niet gewacht op zijn licentie om vanaf november al microkredieten toe te kennen. In Mali wil Orange Money tegen eind 2015 liefst 20% van het BBP vertegenwoordigen!
Maar de banken reageren. De Keniaanse Equity Bank verkreeg onlangs een licentie als virtuele mobiele operator. Dat is voldoende om niet alleen een telecomoperator te worden, maar ook eigen mobiele bankdiensten aan te bieden. Zoiets heet “van hetzelfde laken een pak krijgen”!