De belangrijke rol van de holebi-community in de geschiedenis van dance music.

De huidige clubcultuur is vooral blank en hetero, maar de innovatie en creativiteit kwam niet zelden uit de LGBT-gemeenschap.

De geschiedenis van de elektronische muziek is volledig verstrengeld met de geschiedenis van etnische en seksuele minderheden – een feit dat vandaag jammer genoeg vaak over het hoofd gezien wordt wanneer men het heeft over club- en dance-cultuur. Historische ‘whitewashing’ (aka het doelbewust negeren of censureren) is niets nieuws, maar in de context van muziek is het dubbel zo belangrijk, gezien de kracht van muziek vaak sterk genoeg is gebleken om sociale veranderingen door te drukken. Hoewel de moderne elektronische muziekscene duidelijk overwegend blank en hetero is, liggen de roots voor een aanzienlijk deel in de LGBT (Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender, red.)-gemeenschap – zij het van de DJ’s, producers of promotors. 

(Paradise Garage)

Moderne ‘dance music’ is ontstaan in het disco-milieu van New York City uit de jaren 70. De geschiedenis van disco is best ingewikkeld, maar steeds stonden queer figuren van Afro- of Latijns-Amerikaanse afkomst centraal bij de belangrijkste ontwikkelingen. Eén van de beste voorbeelden is misschien Nicky Siano, organisator van de legendarische feestjes in ‘The Gallery’. Deze plek was de onbetwiste hotspot in het New Yorkse nachtleven in de mid-seventies. Discomuziek – met haar mix van latin, soul en funk – werd de bepalende sound van Amerika’s culturele hoofdstad. Tegen het einde van het decennium openden te midden van deze scene twee extreem iconische clubs de deuren: Studio 54 en The Paradise Garage. De reputatie van die laatste – hoewel die vooral een latino, zwart en homoseksueel publiek aantrok – werd onsterfelijk dankzij haar resident DJ Larry Levan. Hoewel de club de deuren sloot in 1987 blijft ze tot op vandaag enorm invloedrijk, tot ver buiten alle sociale en geografische grenzen.

(Een uitstekende mix van Para One op Rinse FR met daarin de klassiekers van het gouden tijdperk van de Paradise Garage).

Dan kwam house music, ontstaan uit de assen van disco rond 1980 in Chicago. Een van de belangrijkste plekken in die evolutie was The Warehouse – vandaar de naam ‘house’ – waar een jonge DJ genaamd Franky Knuckles resident werd. Deze man had zijn tanden al gescherpt in clubs in New York en werd samen met Ron Hardy op korte tijd een van de meest toonaangevende figuren in de scene. Knuckles zoomde in op de funk invloeden, met stevigere percussies en snellere tempo’s. En net zoals bij disco ligt de origine van Chicago house dus bij clubs met een voornamelijk zwart en homoseksueel publiek.

Tegen het einde van dat decennium werd acid house dominanter. Dat werd duidelijk met de groeiende ‘rave’ cultuur in de UK in de vroege jaren 90, met een soort tweede ‘summer of love’ – maar dan met pompende beats deze keer. Maar ook hier zijn de roots voor deze beweging begonnen in een LGBT-omgeving. Gay-friendly clubs in Londen zoals Heaven (met de wekelijkse Thursday Rage events) schepten de perfecte scene waarin nieuwe genres zoals jungle en drum & bass op konden groeien.

Rond diezelfde periode zijn ook de hoogdagen van de ballroom- en Vogue-bewegingen te situeren. Beide subculturen waren gebaseerd op dansstijlen die voortkwamen uit de drag queen-dansevenementen van de jaren 70 en een ‘safe haven’ waren voor holebi’s en transgenders. De unieke muziek die daarbij hoorde, aangepast aan de extravagante dansbewegingen, heeft een enorm invloedrijke rol gespeeld – zo kopieerde Madonna gretig de ballroom dansstijl voor haar hit ‘Vogue’ uit 1990. Sinds enkele jaren is ballroom zelfs een primaire inspiratiebron geworden voor hedendaagse producers van clubmuziek. Een goed voorbeeld daarvan is de re-release van de ballroom klassieker ‘Icy Lake’ door het Londonse Night Slugs label. De Vogue-scene is dus nog steeds alive and kicking, al is dat vaak in de schaduw van de grotendeels blanke en heteroseksuele clubcultuur.

(Paris is Burning)

Er valt natuurlijk nog heel wat te vertellen over de invloed en het belang van de LGBT community in de geschiedenis van de elektronische muziek en clubcultuur. Meer weten? Dan raden we je aan dit uitstekend en uitgebreid artikel van Resident Advisor te lezen, het boek ‘Love Saves The Day’ aan te schaffen of de documentaire ‘Paris Is Burning’ te bekijken. Ook het werk van Terre Thaemlitz is een aanrader.

Hello bank! ondersteunt diversiteit en staat naast de LGBT-gemeenschap (Lesbian, gay, bisexueel en transsexueel) op de Pride.be. Een gelegenheid om de waarden van respect en gelijkheid samen te vieren. Lees ons manifest hier.