Exclusief: de Belgische rapscene verenigt zich op een concert op Couleur Café

We zijn heel erg blij aan te kunnen kondigen dat je dit jaar op Couleur Café naar een unieke Belgische hiphopshow kan! Zullen samen het podium delen: Roméo elvis, STIKSTOF, Caballero, JeanJass, Coely, DVTCH NORRIS, Seyté, Senamo en Woodie Smalls.

Het kruim van de Belgische rapscene – zowel Frans- als Nederlandstalig – bestijgt op zondag 3 juli op Couleur Café hetzelfde podium. Een gigantische primeur voor ons land! En vergeet niet waar je er voor het eerst over las ;-)

Om meer te weten te komen over wat nu al een legendarisch concert belooft te worden spraken we af met de artiesten die er hun rhymes en punchlines zullen uitwisselen. In dit XXL-interview hoor je wat Roméo Elvis, STIKSTOF (Omar-G, Jazz, Astro, Rosko, DJ Vega), Caballero, JeanJass, Coely, DVTCH NORRIS, Seyté, Senamo en Woodie Smalls
van de show verwachten én wat ze van de Belgische rapscene vinden. Bovendien hebben ze ook even lief naar onze fotograaf gelachen om jou een idee te geven wat je te zien zal krijgen op 3 juli.

(Foto door Guillaume Kayacan)

Binnenkort staan jullie allemaal op hetzelfde podium voor een unieke show. Het moet ongeveer voor het eerst zijn dat er zoveel Frans- en Nederlandstalige rappers op hetzelfde podium zullen staan. Zorgt dat voor inspiratie? 
Caballero: Positieve inspiratie! We bundelen onze krachten, dat is prima toch? Zonder grenzen, zonder culturele belemmeringen. 
Woodie Smalls: Ik denk dat mensen verbaasd gaan zijn als ze tijdens één optreden gaan zien wat er allemaal gebeurt in de Belgische hiphopscene. En dat vind ik heel positief. 
Senamo: Dat het een première is maakt het heel erg cool, maar het is inderdaad ook gewoon heel cool voor de rapscene in het algemeen. Het wordt een bont allegaartje, maakt niet uit waar we vandaan komen! 
Seyté: Zo’n events tonen voor mij ook aan dat wij, jongeren, niet bezig zijn met al die communautaire problemen. Het is de politiek die er een probleem van maakt. Wij willen met een positieve boodschap komen. Ons kan het helemaal niks schelen of je nu Vlaming of Waal bent. 
Senamo: Zeker in de hiphopscene niet. En scene die trouwens nog steeds niet het beste imago heeft en waarover nog heel wat vooroordelen bestaan. 
DVTCH NORRIS: Er is zoveel potentieel in België en dat willen we op 3 juli tonen. We mogen fier zijn op al dat Belgisch talent, en het doet het beste verhopen voor toekomst. 


Het is 2016, waarom is de doorbraak er eigenlijk niet eerder gekomen? 
Ca: Het heeft inderdaad wel wat tijd nodig gehad. Er was een klik nodig. Die klik is er dankzij het internet gekomen. Het internet heeft ervoor gezorgd dat mensen konden ontdekken dat er ook in België een hiphopscene bestaat. En vanaf dat moment tot nu is de tijd die nodig is geweest om de geesten te laten rijpen om een dergelijk event op poten te zetten. Bovendien zijn er ondertussen enkele sterke nieuwe stemmen bijgekomen die dat proces versneld hebben. 
Sey: Tien jaar geleden speelden er bijna geen Belgische hiphopacts op festivals. 

Als jullie nog één extra rapper mochten uitnodigen voor jullie show op Couleur Café, wie zou dat dan zijn? 
JeanJass: De hele lijst rappers waar ik al tracks mee heb gemaakt. 
Sey: Heel, heel veel mensen. Moeilijk om er eentje uit te kiezen. 
Ca: Hoe meer gekken op het podium, hoe meer lol er zal getrapt worden… 
D: Brihang misschien. Of Bringhim. Hij rapt in het Engels en is echt heel sterk. 
Omar-G (Stikstof): Persoonlijk zou ik het wel leuk vinden als BizzyBlaza erbij zou zijn. Of Mon! Zijn lyrics zijn echt niet normaal. Of Onze Zaak, een rapcollectief uit Genk. 


Wat moeten we ons voorstellen bij de repetities voor de show? 
Sey: We hebben twee dagen repetitie om alle tracks die we willen spelen aan elkaar te lijmen en om te zien of dat wat goed klinkt. Dat worden twee intense dagen. 
Sen: Twee dagen op Google Translate. 
Ca: Zullen we nodig hebben. Ook om wat interactie met het publiek te creëren. 
Coely: Ik denk dat we ons heel erg hard gaan amuseren… 
O: Het wordt trouwens ook sowieso interessant elkaar wat beter te leren kennen. Wie weet komen daar toekomstige samenwerkingen uit voort.  


Hoe groot is de taalbarrière in de Belgische rapscene? 
Ca: Die is er wel degelijk. Ik luister bijvoorbeeld zelden of nooit naar Nederlandstalige rap. 
JJ: Omdat we er niets van verstaan. 
Ca: Dat is het probleem inderdaad. We luisteren wel meer naar Engelstalige rap. Maar we gaan niet liegen: taalbarrières bestaan zeer zeker. 
Sen: De teksten maken rap net leuk. Dus als je geen letter begrijpt, tsja, dan wordt het gewoon minder interessant. 
JJ: Taal is dus een barrière om de teksten te verstaan. Maar dat verandert niets aan de muziek. 
Roméo Elvis: Inderdaad. We luisteren heel veel naar Amerikaanse hiphoppers zonder dat we er iets van verstaan. Enfin, het hangt ervan af wie natuurlijk. 
Sen: Als de beat lekker is en de flow zit goed, dan is het meer dan ok voor mij. Je geniet gewoon van het samenspel tussen beide en je denkt niet aan de lyrics. Je luistert naar het geheel. 
Co: Taal belet mij alvast niet om ook naar Franstalige rap te luisteren. Ik check heel veel van Roméo Elvis en La Smala. 
O: Wij ook! Wij luisteren eigenlijk naar alles: Tonino, Le Seize, JeanJass, Caballero, l’Or du Commun, Convok, Crapulax…
D: Ook Hamza en Damso zijn de max. En het grappige is dat ik er helemaal geen bal van versta!


Woodie, Coely, DVTCH, jullie rappen in het Engels. Een voordeel? 
W: Het klinkt beter vind ik. Misschien daarom dat ik bijna alleen maar naar Engelstalige rap luister. 
D: Rap in het Engels gaat er vlotter in, het is makkelijker verteerbaar. 
Co: Het is ook internationaler, wat voor mijn nummers wel een meerwaarde is. Maar het is vooral persoonlijke voorkeur denk ik en het hangt af van waar je zin in hebt. 

Het feit dat je in het Frans rapt en niet in het Engels, is dat dan geen nadeel om nog bekender te worden? 
JJ: Met het Engels bereik je natuurlijk een groter publiek, sowieso. 
Ca: Hoe meer mensen een taal spreken, hoe groter het potentieel, dat is logisch… 
Sen: Als je dus Franstalig bent maar je Engels is perfect, niet twijfelen zou ik zeggen! 
D: Bovendien zullen meer mensen je Engelstalige lyrics begrijpen dan dat bij lyrics in het Frans het geval zal zijn. 

Wat opvalt is dat binnen de Franstalige scene in België jullie elkaar allemaal kennen. Het gaat er heel gemoedelijk aan toe, nee? 
Ca: Ja, maar het is niet dat we allemaal elkaars BFF zijn. Vergelijk het met een andere job: je kent iedereen wel, maar het zijn daarom niet allemaal je vrienden. Uiteindelijk blijven het collega’s. 
R: Ja, maar hier in België is de onderlinge competitie toch minder sterk dan bijvoorbeeld in Frankrijk.
Ca: Omdat onze scene kleiner is. De meerderheid woont in Brussel, en zelfs al wie niet in Brussel woont is nooit echt ver weg. In Frankrijk komen rappers van over het hele land. En in Parijs is de scene gewoon gigantisch. 
Sey: Ik vind wel dat het klopt dat het er hier in België heel familiair aan toegaat. Ik heb het gevoel dat dat vroeger minder het geval was: er was minder contact tussen de groepen onderling. Bij La Smala hebben we bijna allemaal al feats gedaan bij andere Belgische rapacts. 

Waarom gebeurde dat vroeger minder? 
Sey: Vroeger hingen artiesten vast aan labels. Ze tekenden bij een label, deden wat hen daar gevraagd werd, enzovoort. Facebook en alle andere sociale media bestonden nog niet. Er waren heel wat minder rapevents ook vroeger. En waarschijnlijk is ook de mentaliteit wel wat veranderd. 
Sen: Volgens mij is het vooral het internet dat voor een opening heeft gezorgd. Dankzij internet is het gewoon veel makkelijker om in contact te komen met andere rappers, nieuwe tracks kunnen veel makkelijker gedeeld worden, enzovoort. Vind je iets leuk? Snel even delen en tientallen nieuwe mensen leren je muziek kennen! 


Denken jullie dat de Franstalige Belgische rap zich ongeveer verhoudt zoals de Britse tot de Amerikaanse? Als een onderschat klein broertje? 
Ca: Steeds minder! En ik zou zeker niet onderschat zeggen. 
JJ: Onze scene is uiteraard kleiner, maar vergelijk het met cinema. De broers Dardenne, François Damiens, Poelvoorde,… Belgen zijn een aantrekkelijk exportproduct! Of als je het over muziek hebt : Selah Sue, Stromae,… Zelfs in het voetbal! 
Sen: De kloof verkleint dankzij het internet. 
R: Je merkt dat Franse rappers meer en meer interesse tonen voor Belgen. “Aaah, een rapper uit Brussel? Eens checken!”. 

En wat met de Nederlandstalige rap uit Vlaanderen of Brussel? Ook kleine broertjes? 
W: Ongeveer alles komt uit de VS. De grote meerderheid van wat we hier doen, komt van daar. Hetzelfde geldt trouwens voor de Fransen en de Duitsers. Wanneer er in de VS een nieuwe trend opduikt, dan duurt het niet lang voor die overgenomen wordt door Europese rappers. 
Co: De invloed van de VS is inderdaad heel erg groot. Maar toch hoor je hier af en toe ook iets dat compleet uit de band springt. 
D: Die Amerikaanse invloed is niet te ontkennen. Maar we timmeren hard aan onze eigen sound en onze eigen stijl! 
O: Je kan ook dichterbij huis gaan kijken. Voor de Vlaamse rap is de Nederlandse scene een belangrijke referentie. De scene bestaat er al 20 jaar. En als je in Nederland mag gaan spelen, dan is dat een hele eer. Wij zijn Brusselaars, maar als je naar Vlaanderen kijkt dan is het toch vooral rock dat de plak zwaait. Rap staat ergens helemaal vanachter in de rij. 

Voelen jullie je onderschat? 
O: Soms wel. Maar ik voel dat daar verandering in gaat komen de komende jaren. Als je kijkt naar de kids van vandaag: zij zijn dol op hiphop. Vroeger was het skaten en punk, maar dat is echt wel veranderd. 
W: Eigenlijk niet. Vandaag weten mensen wel dat we goede muziek maken in België. 
Co: We doen allemaal ons eigen ding. Sommige in het Engels, andere in het Frans of het Nederlands. Daardoor alleen heb jij hier bij ons een keuze die je op veel andere plaatsen niet hebt. 
D: Ik denk persoonlijk dat we echt wel onderschat worden. Maar niet binnen de hiphopwereld, eerder daarbuiten. Heel wat mensen hebben nog altijd geen hoge pet op van hiphop. Ons genre heeft niet dezelfde plaats als rock of pop en wordt dus ook niet voldoende ondersteund. In dat opzicht vind ik dat we niet genoeg platformen hebben. Geen hiphop radiokanaal, noch op tv, geen magazines, enzovoort. Er is meer nodig om onze beweging extra te boosten. 


Heeft de Belgische hiphopscene misschien nood aan een grote naam om dingen in beweging te zetten? 
Sey: Dat zou dan iemand moeten zijn die met zijn of haar act helemaal op zichzelf kan staan. Zo iemand zie ik nog niet meteen verschijnen. Omdat de media het spel niet meespelen. Het is vandaag gewoon een realiteit dat het als rapper héél moeilijk is om in België enkel van je muziek te leven. Ik ken er vandaag geen enkele waarvan je kan zeggen dat die “binnen” is voor de rest van z’n leven. 
D: Dat zou misschien niet slecht zijn. Iemand die ook als voorbeeld kan dienen. Iemand waar je naar luistert en zegt: “Ik wil proberen even goed te zijn.” 
O: Er ontbreekt iemand die door iedereen gerespecteerd wordt en inspireert, ook al hou je er niet van. Zoals Opgezwolle in Nederland of Kendrick Lamar in de States. Dat zou ons allemaal een flink duwtje kunnen geven. 
Co: Ik denk eigenlijk van niet. Ik vind dat we er zo ook best in slagen om onze grenzen te verleggen. Er zijn uiteraard altijd namen die eruit springen, maar dat hebben ze bijna allemaal te danken aan hun eigen harde labeur. 
JJ: Ik denk ook niet dat het iets opbrengt als er één persoon heel ver bovenuit steekt. Voor mij zijn het eerder verschillende locomotieven, ik denk dat we elkaar allemaal vooruit helpen. Maar misschien is het voor het publiek eenvoudiger om één naam te kleven op een hele generatie. 
Sey: Onmogelijk te zeggen nu. We spreken elkaar nog eens over vijf jaar... 

De trap-scene gaat enorm hard deze dagen. Als je naar Belgische trap luistert, hoor je dan iets waardoor je merkt dat het Belgisch is? 
W: Ik vind van niet. Als je het hoort zou je niet zeggen dat het Belgisch is, het klinkt echt internationaal. 100 procent Amerikaans zelfs, ook al rappen ze in het Frans. 
D: Klopt, je hoort vaak niet dat het Belgisch is. Het zou evengoed uit Frankrijk kunnen komen. Wat ze doen is écht goed. 
JJ: Hamza en Damso hebben echt iets apart. Je hoort meteen dat zij het zijn. 
R: Hamza bijvoorbeeld heeft echt een Amerikaanse stijl, maar je weet gewoon dat hij Belg is. 

Waarom? 
Ca: Omdat hij in het Frans rapt, maar vooral ook omdat hij Belgische, Brusselse uitdrukkingen gebruikt. 
Sey: De uitdrukkingen die hij gebruikt verraden z’n Belgische achtergrond. 
Sen: Als hij het heeft over Gordon 12/12, dan weet je het wel. 
JJ: Het is het vocabulaire dat ze gebruiken inderdaad. Damso bijvoorbeeld verwijst voortdurend naar Brussel. Maar eigenlijk zou je die vraag moeten stellen aan diegene die naar onze muziek luisteren. 


Hoe staat het met de vrouwen in de Belgische rapscene? 
Co: Tja, ik ben altijd de enige vrouw op hiphop concerten. Maar ik smijt me elke keer weer volledig en krijg telkens weer positieve feedback. Mensen lijken soms te denken dat vrouwelijke rappers elke keer weer hetzelfde doen, maar ik hou er net van om mensen te verrassen! 
Ca: Er zijn er wel enkele geweest, maar met alle respect, hun impact is niet onvergetelijk geweest. 
Sen: Rap is nu eenmaal een mannenmilieu, te veel macho’s! 
R: Mannen lijken in het genre nu eenmaal meer succes te hebben. Ik ken nochtans heel wat vrouwelijke hiphoppers! 

Op wie zetten jullie je geld voor de toekomst van de Belgische hiphopscene? 
R: Le Dé, m’n maatje uit Luik. Hij releaset op La Brique en is al even around. 
Sen: Ik ga voor Yanso. Hij komt uit Brussel en is echt heel erg cool. 
Co: Ik denk dat Roméo Elvis nog groter gaat worden. 
A: Van Seven van JCR ga je nog horen! Hij heeft al een album uit maar heeft nog veel meer in z’n mars. 
O: Naast Zwangere Guy (zijn alter ego, nvdr) zie ik niet meteen iemand. 
W: K1D. Ik rap regelmatig met hem, hij heeft enorm veel potentieel! Iedereen zou over hem moeten praten. Hij doet z’n eigen ding en man, dat klinkt lekker. 
D: Jeps, K1D is de toekomst!

Is er iets dat de Belgische rap kapot kan krijgen? 
Ca: Niets! De trein is vertrokken. Belgische rap is onoverwinnelijk… 
JJ: Te laat inderdaad, onmogelijk nog kapot te krijgen!
D: Misschien zwakbegaafde copycats die een flauw afkooksel maken van wat werkt. Wat we nodig hebben is een voortdurende stroom van figuren die met iets nieuw op de proppen komen. 
Sen: Inderdaad, je mag vooral niet heel de tijd hetzelfde blijven doen. Je moet jezelf heruitvinden. En vooral ook nieuwsgierig blijven! 
Sey: Misschien krijgt Belgische hiphop wel klappen als het succes van het genre internationaal afneemt. Als er een nieuw muziekgenre aan de horizon verschijnt waar jongeren meer naar gaan luisteren dan naar hiphop. 
O: Wie hiphop kapot kan krijgen? Zij die de wortels en de geschiedenis niet kennen. Het is belangrijk om het verhaal achter hiphop te kennen. Het gebrek aan een echte hiphopcultuur kan volgens mij veel schade aanrichten. 
R: Luxemburgse rap. Dat is de grens… Of de Zwitsers. (lacht) Misschien maken ze ons niet kapot, maar ze zijn sterk! 
Co: Als de collegialiteit verdwijnt. Gelukkig is dat in België voorlopig totaal niet het geval. Zelfs als we geen tracks samen maken of als we in andere talen rappen, we respecteren elkaar. En dat is belangrijk. 
W: Als mensen niet meer samenwerken. In de States werkt iedereen samen! Volgens mij zijn de VS daarom hét voorbeeld. Hiphop is er zo enorm groot. Er zijn clubs en radiozenders waar je alleen maar hiphop hoort. Hiphop is een cultuur die mensen samenwerkt. Waarom zou dat hier ook niet kunnen? 

----------------

Als je zin hebt in een stevige brok Belgische rap en zwart-geel-rode rhymes, rendez-vous op 3 juli op Couleur Café! Je zal er kunnen genieten van een hele roedel geweldige artiesten die de tent volledig aan flarden zullen spelen en tonen waarom je maar beter rekening met Belgische hiphop.