Ben je een dj? Dan ken je het volgende scenario vast wel: een maat geeft een feestje en wil graag dat je komt draaien. Daar vraag je toch geen geld voor, want jullie kennen elkaar al jaren! Begrijpelijke logica, maar vaak fout. Dit is waarom.
Voor we verder gaan even duidelijk maken voor wie dit artikel bestemd is. Of je nu de decks van een klein danscafé rockt of de grootste podia verovert, als je jezelf een 'professionele' dj noemt, dan lees je best verder. Des te meer als je nog volop aan de weg aan het timmeren bent. Heb ik het niet over: hobby-DJ’s die hier en daar af en toe eens een setje gaan spelen, puur uit liefhebberij en onbetaald.
Soms is een aanbod om ergens te spelen gewoon té interessant om te laten liggen. Je wou altijd al op dat ene feestje spelen, of die andere gig zal je status een flinke boost geven. Dat kan, maar vele promotors maken er misbruik van - vaak zelfs zonder kwade bedoelingen natuurlijk, maar dat is nu eenmaal the game, hoe zou je zelf zijn? De ‘exposure’ (een zeer vaag begrip als je erover nadenkt) die je ervoor in de plaats krijgt wordt dus vaak als onderdeel van de betaling gezien.
De kern van de zaak is het feit dat als je speelt voor peanuts, je je eigen waarde als DJ ondermijnt. Dat klinkt logisch, maar soms zo moeilijk te weerstaan. Het is moeilijk om ‘nee’ te zeggen als je gewoon graag zo veel mogelijk wil draaien. Maar bekijk het economisch: de party-scene is net zoals de wereldwijde oliehandel of de verkoop van verse vis een economische mechanisme waar de wetten van vraag en aanbod allesbepalend zijn. De promotor wil kwaliteit voor zijn geld en verwacht zo veel mogelijk van de DJ voor zo weinig mogelijk geld (duh!). Maar als je af en toe voor een habbekrats speelt, waarom zou iemand je dan ooit voor méér moeten boeken? Gaan ook je collega-DJ’s niet blij mee zijn trouwens: als jij komt spelen voor een bak Jupiler, waarom zouden ze dan nog voor iemand anders gaan?
Feit is dat je onderdeel bent van een avond waar geld aan wordt verdiend. Mensen komen naar een plek voor de muziek en betalen daar cash voor. Voor de promotor is het niet altijd evident om voldoende betalende bezoekers te lokken om de kosten van de venue, de headliners en de promotiemiddelen mee te dekken, zeker niet als hij ook zelf nog graag iets over houdt aan z’n event. Maar dat is geen excuus. Want vaak ben jij de eerste waarop bespaard wordt. Wat minder centen, maar des te meer exposure, drankbonnetjes of guestlist-plekken – allemaal zaken die de promotor weinig of niets kosten. En zolang er DJ’s zijn die door de knieën gaan voor dit lokaas wordt het eigenlijk alleen maar erger. Want het aanbod jonge en hongerige DJ’s is de laatste jaren alleen maar gegroeid, en zal blijven groeien.
Hoe geraak je dan aan gigs? Simpel: je moet gewoon goed zijn. Als volslagen beginner kan je natuurlijk niet verwachten dat je evenveel krijgt dan de rest. Je zal een extra ‘toegevoegde waarde’ moeten creëren (het wordt nogal economisch, excuses, maar het is nu eenmaal business). Die toegevoegde waarde creëer je buiten de club. Door dikke tracks te fabriceren of door dampende Soundcloud-setjes in elkaar te draaien. Connect met andere DJ’s en artiesten (blijf spontaan en nederig), verzorg je social media en bouw zo langzaam maar zeker een netwerk op. Vanaf nu kan je zonder te blozen geld vragen voor je DJ-diensten. Vroeg of laat krijg je dé kans, en dan is het aan jou om je driedubbel te bewijzen en die ene promotor uit het publiek te overtuigen om je te boeken. De trein is vertrokken.
At the end of the day is DJ-en werk. Leuk werk, maar het is wel degelijk werk. En werk moet vergoed worden. Soms moet je daarom dus ‘nee’ durven zeggen. Op de middellange termijn pluk je daarvan de resultaten: je zal serieuzer genomen worden en je zal er tenminste iets aan verdienen. En btw, voor de promotors onder jullie: betaal je DJ’s dus correct. Aan al de rest: niet zeuren als je meer dan €5 moet betalen voor een avond – steun je lokale party scene for god’s sake :-)
(Foto's: Kaat Van Tiggel Photography)