Ouders zijn verslingerd aan prepaidkaart voor hun kroost. Die zijn immers ideaal om het jonge volk met geld te leren omgaan. Maar is zo’n kaart voor kids ook echt veilig?
Nu onze betaalmethodes in volle ontwikkeling zijn (denk maar aan de NFC-technologie), moeten de ouders in dit tijdperk van het “plastic geld” (debet- en kredietkaarten) andere manieren bedenken om kinderen vertrouwd te maken met de waarde en het gebruik van geld.
Adolescenten een debetkaart toevertrouwen kan een efficiënt middel zijn om die opvoedingsdoelstelling te bereiken. Het principe is eenvoudig: de ouders (de rekeninghouders) storten geld op een rekening waaraan een kaart is gekoppeld. Het kind is de kaarthouder.
Deze “kinderkaart” wordt overal aanvaard, net zoals een gewone debet- of kredietkaart. Kinderen betalen er zowel in winkels als online mee, voor zover ze hun uitgavenlimiet maar niet overschrijden.
De ouders ontvangen bij elke uitgave van hun kinderen een e-mailtje of sms, zodat ze perfect op de hoogte blijven van het tempo van die uitgaven en de omvang van de bedragen. Ouders en kinderen spreken af wanneer de rekening weer wordt aangevuld en met welk bedrag. De kinderen kunnen zelf ook een bijdrage leveren, bijvoorbeeld door spaargeld op hun rekening te zetten of zelfs door inkomsten te verwerven, als ze allerlei klusjes opknappen. Vooral bij adolescenten komt dat laatste veel voor.
De jonge generatie, die veel minder moeite heeft met nieuwe technologieën, vindt online aankopen helemaal vanzelfsprekend. Met een eigen kaart nemen jongeren in alle vrijheid de beste financiële beslissingen en leren ze tegelijk om de valkuilen van een te grote schuldenlast te vermijden. En dat is mooi meegenomen als ze in het echte leven stappen.